چکیده مقدمه: سایتوکاینIL-6 در ریز محیط تومور در سرطان پستان، نقش پیش التهابی دارد و از آنجایی‌که بین IL-6 و میکرو RNA let-7a، که در اغلب سرطان‌ها به عنوان سرکوب‌کننده‌ تومور عمل می‌کند، یک حلقه بازخورد‌ی مثبت وجود دارد، در این تحقیق، اثر تمرین هوازی بر بیان میکرو let-7a RNA و IL-6 بافت تومور موش‌های مبتلا به سرطان پستان را بررسی کردیم. روش‌بررسی: تعداد 20 سر موش بالب سی ماده (چهار تا پنج هفته) با تزریق زیر جلدی سلول‌های سرطانی وابسته به گیرنده استروژن MC4-L2، به سرطان پستان مبتلا شده و به دو گروه 10 تایی تومور- تمرین (TT) و تومور- کنترل (TC) تقسیم شدند. گروه تومور- تمرین به مدت 6 هفته، 5 روز در هفته تمرین هوازی با شدتی برابر با 14-18 متر بر دقیقه انجام دادند. پس از پیدایش تومور، طول و عرض تومور با کولیس دیجیتالی هر هفته اندازه‌گیری شد. موش‌ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین قربانی شدند و نمونه‌های بافتی برداشته و در دمای 70- درجه ذخیره شد. بافت تومور هموژنایز شد و میزان بیان میکرو RNA let-7a به روش Real time – PCR و IL-6 به روش الایزا اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری let-7a ، توسط نرم‌افزار REST انجام شد. آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تی مستقل برای بررسی حجم تومور و IL-6 به کار گرفته‌ شد. یافته‌ها: حجم تومور و IL-6 در گروه تومور- تمرین نسبت به گروه تومور- کنترل کاهش، ولی بیان let-7a افزایش معناداری داشت (05/0P<). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد در این پژوهش، کاهش حجم تومور مشاهده شده در موش‌های بالب‌سی، به دنبال تمرینات هوازی تا حدودی به علت افت عوامل التهابی مانند IL-6 و افزایش let-7a است. این یافته‌ها از تأثیر تمرین ورزشی بر کاهش رشد تومور در سرطان‌های مدل موشی حمایت کرده و می‌توان تا حدودی این نتایج را به خواص ضد التهابی تمرین ورزشی نسبت داد.

واژه‌های کلیدی: سرطان پستان، تمرین هوازی، میکرو let-7a RNA، IL-6

متن کامل [PDF 249 kb]   (4218 دریافت)